Dit gerecht ontstond in het midden van de XVe eeuw in de regio rond het Portugese Minho en is een echte traditie geworden. De mengeling die de basis voor Caldo Verde vormt, werd bedacht door boeren die met goedkope ingrediënten uit hun eigen regio’s en tuinen bouillon maakten. Tegenwoordig is Caldo Verde een van de beroemdste soepen van het land en een van de belangrijkste maaltijden tijdens de populaire heiligenfeesten.
Het originele recept voor Caldo Verde werd wat aangepast, waardoor de soep nu niet alleen minder zout en vet bevat, maar ook meer vezels. Door groentebouillon te gebruiken, wordt groenteafval niet alleen opnieuw gebruikt, maar hoeft er ook niet zoveel zout aan het gerecht toegevoegd te worden. Bataat is een goede bron van vezels en zorgt daardoor voor een verzadigd gevoel. Minder chorizo gebruiken heeft geen invloed op de smaak van de soep, maar wel op het vetgehalte.